Bezgranicznie dobry - Blake Healy

Bezgranicznie dobry

Dalszy ciąg historii Blake’a Healego. W tej pozycji autor pogłębia naszą wiedzę na temat świata niewidzialnego, pomaga się z nim zaznajomić, ale nade wszystko skupia się na Bożej dobroci, dla której każdy problem to powód do objawienia chwały. Tę książkę musisz przeczytać!


Recenzja:
W minionych czasach Pan namaszczał pojedyncze osoby, aby przez nie objawiać swoją moc i dobroć swemu ludowi. Postacie takie jak Kathryn Kuhlman, Smith Wigglesworth, John G. Lake i im podobni wpływali na całe pokolenia. Ludzie z całego świata zjeżdżali się, by skorzystać z ich służby i doświadczać Bożej obecności i Jego działania. Ci bohaterowie wiary byli dla Kościoła wspaniałymi darami. W naszych czasach jednak nastąpiła pewna zmiana. Nie chodzi o to, że Pan przestał namaszczać pojedynczych ludzi, ale raczej o to, że funkcją tego namaszczenia jest dziś wyposażanie innych wierzących. Bóg pragnie, by cały Kościół emanował Jego mocą i miłością i zdobywał cały świat pięknem Ewangelii.
Blake Healy jest jedną z takich osób. Nie jest dla niego najważniejsze to, co Bóg ma dla niego samego, ale raczej budzi on całe Ciało Chrystusa, by osiągnęło pełnię swojego potencjału. 
Poprzez swoją książkę Bezgranicznie dobry zabiera nas w podróż po darze widzącego. Jego książkę Zasłona (do nabycia na naszym Allegro) ledwo byłem w stanie odłożyć, tak bardzo mi się podobała. Była to jedna z tych książek, o których myślałem: "Nie chcę, żeby się kończyła". Z Bezgranicznie dobry jest tak samo. Doświadczenia Blake’a ze sfery Ducha są zarówno trudne do wyobrażenia, jak i poruszające, ale ostatecznie pozostawiają cię z głodem Boga.
Ta książka to nie tylko pamiętnik obdarowanego człowieka. To droga nauczyciela. Ze szczerą pokorą Blake pozwala nam doświadczać swojej krzywej uczenia się, kiedy wyraża rzeczywistość ponadnaturalną w taki sposób, że inni mogą doświadczać Boga bardziej całościowo. Sednem tej podróży jest dobroć i hojność Ojca. Czytając o wizjach Blake’a i jego spotkaniach z Panem, poznajemy człowieka, który nie tylko rozwija się w swej zdolności widzenia, ale i w zrozumieniu Bożego serca dla Jego ludu. Zostaliśmy powołani do tego, by być ponadnaturalnymi w naturalny sposób. 
W piątym rozdziale Ewangelii Mateusza natkniemy się na interesujący werset. „Miłujcie nieprzyjaciół waszych i módlcie się za tych, którzy was prześladują. Tak czyniąc, zachowujcie się jak przystało na dzieci Ojca waszego, który jest w niebie” (w. 44-45). Nie oznacza to, że modlitwa za kogoś, kto cię prześladuje sprawi, że narodzi się on na nowo. Implikuje jednak, że kiedy robisz to, co jest nienaturalne dla ludzi, ale naturalne dla Boga, stajesz się tym, kim jesteś. A kiedy zaczynasz być tym, kim jesteś naprawdę, Bóg się objawia. Nigdzie nie jest to bardziej widoczne niż w tym, jak doświadczamy sfery niewidzialnej. Nie skupiamy się na wrogu, jednak urodziliśmy się do walki. Życie bez stałej świadomości walki toczącej się wokół nas, oznaczałoby że jesteśmy cieleśni (1 Kor 3,3). Od czasu, kiedy narodziliśmy się na nowo, żyje w nas Boża natura. Życie zgodne z ludzkimi ograniczeniami jest nie do przyjęcia. Bóg oczekuje więcej. On spodziewa się więcej. Nie jako ten zły ojciec, którego trudno jest zadowolić. On wie, co zdobyła dla nas ofiara Chrystusa. Niestety, często my tego nie wiemy… jak na razie. Jeśli nie wiesz, że masz w banku pieniądze, raczej nie będziesz wypisywać czeków. Odkrycie tego, co On umieścił na naszym koncie, wzmacnia naszą zdolność do podejmowania ryzyka, aby On mógł zostać rozpoznany takim, jaki jest. Zostaliśmy powołani do prowadzenia życia, które w oczach ludzi jest czymś nienaturalnym, dla Boga jednak wprost przeciwnie – jest czymś zupełnie normalnym.
Ta książka to prawdziwy dar dla Kościoła. Nie mogę sobie wyobrazić, że ktoś czytając tę książkę nie zostanie pobudzony do nowej inspiracji w temacie „powszedniego życia chrześcijanina”. Mądrość zdobyta dzięki niej przełoży się na całe życie. Opowieści Blake’a o nadprzyrodzonych zdarzeniach nie mają wstrząsać. Są napisane po to, by objawiać Ojca w taki sposób, który sprawi, że będziemy kochać świat tak jak On. Ten świat woła i pragnie poznać prawdziwą naturę Boga jako Ojca.
Kiedy Blake pisze, łatwo jest zrozumieć, że nie chodzi o dar czy o powołanie w życiu. Dosłownie pisze on tak: "Widzę w duchu nie dlatego, że jestem obdarowaną osobą. Widzę w duchu, ponieważ mam Ojca w niebie, który chce, żebym Go poznał. Dlatego właśnie widzę w duchu; dlatego ty możesz widzieć w duchu".
Wniosek z przeczytania tej książki brzmi: Blake Healy pisze jako proroczy prekursor dla pokolenia, które ma się pojawić. Oby stało się to już. Obyśmy to byli my. 
Bill Johnson