Pocałunki od dobrego Boga - Paul Manwaring

Pocałunki od dobrego Boga
Jak odnaleźć Bożą bliskość w trudnym czasie


O książce:
Ta książka to świadectwo jej autora o tym, jak przeszedł przez chorobą nowotworową, odnosząc nad nią zwycięstwo. Ta pełna cudów i osobistych doświadczeń historia wzbudzi w tobie nadzieję i pomoże ci przejść przez własną dolinę cienia śmierci. Zyskasz potrzebną wiedzę o tym, jak samemu odnosić się do ludzi, którzy przechodzą przez podobne próby. Zobaczysz, że Bogu można bezgranicznie ufać w każdych okolicznościach. Niezwykle inspirująca lektura!


Recenzje:
Świat pełen jest ludzi, którzy wygrywają najtrudniejsze walki swego życia, pokonując ciężkie i niejednokrotnie nieuleczalne choroby, które z punktu widzenia medycyny powinny zakończyć ich życie na ziemi. Wielu z nich walczy bez Boga. Pragnienie życia jest w nich jednak tak silne, że robią wszystko, co tylko mogą, by wygrać te walki. Niektórzy rezygnują i poddają się, nie mając już sił na dalsze zmagania. Nie tylko w chorobie, ale też w innych dziedzinach życia. Tragiczne zdarzenia, nieszczęścia, choroby tak mocno zaciskają na nich swe szpony, że nie mają już wiary ani nawet nadziei, że cokolwiek może się zmienić. Jak pisze autor tej książki, „duch rezygnacji jest bardzo złośliwy. Atakuje wiele obszarów naszego życia, powodując, że akceptujemy to, czemu powinniśmy się sprzeciwić, i redukuje nas do ofiar zapominających o swoim powołaniu do zwycięstwa”.
O ileż łatwiej jest walczyć, gdy mamy świadomość, że jest Bóg, który czyni cuda i uzdrawia, że wokół są przyjaźni nam ludzie, którzy walczą o nas i razem z nami, w najcięższych chwilach są przy nas i nie pozwalają nam rezygnować. Oni mogą stać się dla nas kanałem nadziei, ufności, zachęty, niezwykłych zdarzeń i cudów, przez nich możemy być obsypani, jak autor książki, właśnie takimi pocałunkami – pocałunkami od dobrego Boga!
Katarzyna Milczanowska,
Wspólnota Chrześcijańska Betel

Sam kiedyś przeszedłem przez ciemną dolinę śmierci. Ta podróż doprowadziła mnie do stołu zastawionego wobec moich nieprzyjaciół. Książka Paula Manwaringa sprawiła, że moje oczy napełniły się łzami – jesteśmy towarzyszami podróży. Pomogła mi dostrzec, jak wiele Bożych „pocałunków” spotkało mnie na mojej ścieżce. Szpitale, lekarze, pielęgniarki i specjaliści to rękawice nałożone na uzdrawiające ręce Boga. Brawa dla nich! Zachęcam wszystkich do przeczytania tej książki, zaprogramowania na nowo swojego serca i przyjmowania dobrych rzeczy od dobrego Boga, a On w odpowiednim czasie sprawi, że to, co już wydawało się popiołem, na nowo stanie się piękne!
Steve Witt

Na stronach swojej książki Paul jest taki, jak w życiu: łagodny, odprężony, rozbrajający i głęboki, inspirując nas do przeżywania jeszcze większych rzeczy w Bogu. Pocałunki od dobrego Boga to pozycja obowiązkowa nie tylko dla tych, którzy przechodzą próby, ale dla każdego, kto żyje wśród ludzi! Obfituje w klejnoty Królestwa. Jako weterynarz, Brytyjczyk i pastor wiem, że wszystko, co dotyka serca Ojca, synostwa, uzdrawiania życiowych zranień, przyjaźni, nauki i medycyny oraz przywództwa, jest kopalnią złota. Wierzę w moc Boga. Ufam też, że działa On również przez swoje dzieci. Ta książka nie tylko zachęci każdego, kto po nią sięgnie, lecz także zmieni życie, postawę, kulturę i w konsekwencji środowisko, w którym się znajdujesz.
Stuart Glassborow

Przeczytaj fragment:
Osiemnaście miesięcy po operacji w moim biurze pojawił się mężczyzna, z którym wcześniej miałem okazję rozmawiać tylko raz. Jednak tego dnia narodziła się między nami przyjaźń. Był to Steve Witt. Gdy wszedł, od razu poinformował mnie, że mu się przyśniłem. Treść snu nie ma związku z tą opowieścią, choć była to trafna wizja, od razu potwierdzona, gdyż dotyczyła dwojga innych ludzi, którzy odwiedzili mnie w biurze zaledwie kilka dni wcześniej. Następnie powierzył mi początek słowa proroczego, które miało stać się wytyczną dla mojej służby. Jednak dopiero trzecia rzecz, którą się ze mną podzielił, była ważnym elementem mojej podróży przez uzdrowienie.
Modląc się o mnie tego dnia, użył słowa „rezygnować”, ale gdy w języku angielskim zmieni się akcent w tym wyrazie, będzie on oznaczał „ponownie podpisać” (re-sign). Łatwo można było przeoczyć wagę tej modlitwy, a dokładniej – tego jednego słowa. Gdy rozmawiałem o niej potem ze Steve’em, przyznał, że nie przygotowywał się do niej i nie miał pojęcia o jej wielkim znaczeniu. Ale w tym właśnie momencie Bóg i Steve przykuli moją uwagę. Sen i słowo prorocze przygotowały mnie do tego, co miałem teraz zrobić – ponownie się podpisać.
Podróż przez chorobę dostarczyła mi pewnych niespodzianek. Jedną z nich była utrata dwudziestu procent moich osobistych snów i wizji. Ludzie wokół mnie tego nie dostrzegli. Jestem osobą, która zawsze ciężko pracuje i stara się myśleć do przodu. Gdy się to działo, wciąż byłem zaangażowany w budowę Global Legacy i nie przestawałem ciężko pracować, ale odkryłem, że w tej podróży przez zagrażającą życiu chorobę coś zgubiłem. Strata była głównie podświadoma, ale ośmielała się wkraczać do mojej świadomości w postaci przelotnej myśli najczęściej wtedy, gdy robiłem zakupy w sklepach odzieżowych. Była ona kłamstwem, mającym przekonać mnie, że nie będę żył wystarczająco długo, aby dane ubranie zdążyło mi się przydać. [...] Potem zdałem sobie sprawę, że doświadczają tego wszyscy ludzie, którzy walczą z chorobą lub ze mieniającymi życie okolicznościami. Zostaliśmy stworzeni, aby patrzeć w przyszłość i marzyć. Nieustanna chęć poprawiania świata, w którym żyjemy, inwestowanie w nasze myśli dla dobra nas samych, naszych dzieci i ich dzieci to sposób życia.
Prosta modlitwa Steve’a dała mi siłę do zmiany myślenia. Dostałem szansę, aby przestać akceptować podszepty płynące z mojej podświadomości i zacząć ponownie snuć długoterminowe wizje. Razem ze Steve’em nie mieliśmy pojęcia, że był to decydujący moment w mojej drodze do uzdrowienia. Po pierwsze, znowu mogłem kupować koszule! Duch rezygnacji nie ma w zwyczaju żartować. Zdominował on znaczną część zachodniej kultury. Według mnie jest on krewnym przejścia na emeryturę, gdyż emerytura jako taka nie jest pomysłem biblijnym i pojawia się tylko w Księdze Kapłańskiej, w której kapłanom zaleca się odstąpienie w pewnym wieku od pełnienia swojej funkcji. Nie jestem przeciwny odpoczynkowi po latach ciężkiej pracy, opartej na poniedziałkowo-piątkowym trybie. Ale żeby rezygnować ze swego życia, leżeć do góry brzuchem i przestać mieć wpływ na otaczający nas świat? To nie mieści mi się w głowie. Podoba mi się, że pastorzy i starsi kościoła Bethel odpowiadają na każde zawołanie jego członków. Niektórzy z nich służą do osiemdziesiątego roku życia. Moja własna mama, mieszkająca w Anglii, w wieku osiemdziesięciu dziewięciu lat i od trzydziestu ośmiu będąca wdową, wciąż odwiedza chorych i więźniów.
Powrót na drogę naszego powołania należy do sposobu poruszania się po drogach Królestwa; to ciągły awans do następnych etapów podróży, od chwały do chwały! [...]
Może nie zdawaliście sobie sprawy z tego, że chęć rezygnacji – przeważnie – pochodzi od nieprzyjaciela. Natomiast duch rezygnacji z pewnością stanowi podszept wroga. Powinniśmy poddawać się dopiero wtedy, gdy oddając ostatnie tchnienie, wypowiemy słowa: „Zakończyło się”. Do tego czasu nieustannie podejmujmy walkę. Rozejrzyjcie się. Odnajdźcie miejsce, w którym będziecie mogli zrobić pożytek z mocy, jaką zyskaliście w walce, by wspomóc nią kogoś, kto jeszcze znajduje się na polu bitwy.

Dane techniczne:
Wydawca: Wydawnictwo Dawida
ISBN: 9788377520192
Format: 13.5 x 20.5 cm
Ilość stron: 152
Okładka: miękka
Rok wydania: 2014