W okamgnieniu - Joanna Kwiecień. E-book

W okamgnieniu

Wersja drukowana książki dostępna jest TUTAJ.

O książce:
Ta książka to podróż Autorki, która poszukując tego, co niewidzialne, odnalazła nadprzyrodzony świat wizji, przygód i spełnionych obietnic. Dzieląc się własnymi marzeniami, głównie dotyczącymi sfery widzenia, pragnieniami, zmaganiami i walką o swe pasje, Asia przekazuje nam mądrość nabytą w drodze. Jej pionierskie poszukiwania uwieńczone zostały zyskiem z doświadczenia, które może stać się udziałem każdego z czytelników. Dotrzymajcie towarzystwa autorce w jej podróży, czytając tę książkę, a może uda się Wam skorzystać z jej inspiracji i ubogacić również własne życie! Nadprzyrodzone dzieje się również w Polsce.


Recenzje:
Szczerze się cieszę i mam wielką nadzieję, że wiele się nauczysz z kart tej książki. Wraz z nowymi pokoleniami mamy przywilej witać na scenie Kościoła ludzi o niesamowitym obdarowaniu wstawienniczym i proroczym. Nasz obraz Boga będzie się zmieniał, dlatego że ludzie tacy jak Asia zostali posłani, byśmy mogli zobaczyć tę część Jego natury, którą On chce przed nami odsłonić. Asia jest wielkim skarbem dla naszego kraju i jak wierzę, również dla innych narodów. Poznałem ją wiele lat temu, towarzyszyłem jej w ważnych momentach życia i widziałem ją, jak powstawała z miejsca doliny i bólu do miejsca mocy i chwały. Widziałem, jak stawała się nie tylko wstawienniczką, ale też głosem proroczym dla tego narodu.
Drogi Czytelniku, nie tylko czytaj uważnie, ale i z odwagą doceniaj, że możesz poznać serce autorki ‒ a jest ona niezwykłą osobą. Opowiada o swojej proroczej podróży i o tym, czego się nauczyła przez ostatnie lata. Nie jest takie oczywiste, by dzielić się swoją intymnością z Bogiem z innymi ludźmi, by odkrywać przed innymi to, co kruche i delikatne. Pozwól sobie wejść tam, gdzie Duch Święty zaprowadzi cię przez Asię. Na pewno nie pożałujesz… Jej głód Boga jest zaraźliwy. Sam tego doświadczyłem! Wielokrotnie rozmawialiśmy o naszym Ojcu w niebie. Asia opowiada o Nim jak o Tatusiu ‒ nie ckliwie, ale w pełni wiary i ufności. To objawienie Ojca jako Taty ukształtowało w niej ufność i odwagę, na które niewielu stać. Asia jest jak poszukiwaczka zaginionej Arki. Śmiała i pełna pasji. Zawsze jest dla mnie i dla mojej żony zachętą, nieocenioną inspiracją i pomocą. To nasza córka duchowa, z której jesteśmy bardzo dumni. Niech rozpocznie się dla Ciebie przygoda poznawania naszego Taty!
Jurek Rycharski,
pastor

Znam Asię od lat i mam wrażenie, że zawsze przedkłada przeżywanie Boga nad wiedzę o Nim. Jest typem mistyczki, ale bez świętoszkowatego zacięcia. Autentyczne emocje mają dla niej wielką wartość, dzięki czemu siłą jej powołania jest prowadzenie ludzi do autentycznego spotkania z Panem, doświadczania Go i czerpania z Niego. Gdy się doświadcza Ojca, przestają się liczyć schematy i regułki. Nie uważam siebie samego za osobę szczególnie proroczą, ale od kilku lat zdecydowanie dążę ku autentycznym przeżyciom z Panem, Jego aniołami, wizjami i darami Ducha Świętego i mam za sobą znaczące przełomy. W jeden z takich przełomów była zaangażowana Asia. Tekst prowadzi nas w nieznany świat Ducha Świętego i pokazuje nam, że poruszanie się w nim naprawdę nie jest trudne. To proste i dostępne dla każdego dziecka Bożego! Moim marzeniem jest, by uczniowie Jezusa widzieli rzeczy takimi, jakie są, a nie tylko takimi, jak widzą je nasze naturalne oczy. Dlatego gorąco polecam lekturę W okamgnieniu i podróż, jaka się z tą lekturą rozpoczyna.
Marek Ciesiółka,
pastor

Jeśli chcesz chodzić w pełni swojej wolności i uzdrowienia, za które Jezus zapłacił na krzyżu, ta książka jest dla Ciebie. Asia Kwiecień zaprasza nas do głębszej relacji z Duchem Świętym, która nie jest jedynie podróżą po biblijnych fundamentach, lecz także aktywuje Twoje nadprzyrodzone dziedzictwo w Chrystusie. Ta książka Cię przemieni. Koniecznie ją przeczytaj!
Joanne Moody,
autorka książki Minuta za minutą

Przeczytaj fragment:
Żyjemy w czasach, w których chcieli żyć prorocy. Jak mówi Księga Joela, Duch został wylany na wszelkie ciało. Wystarczy przejść się po mieście i popytać ludzi, czy mają sny. Czasem to robię i za każdym razem okazuje się, że około 85 procent pytanych ma sny i choć nie pamiętają wszystkich, są takie, które mieli lata wcześniej i do tej pory je wspominają. Duch proroczy został posłany do narodu. Sny i wizje są na porządku dziennym. Nie zawsze je rozumiemy albo nie od razu mają dla nas sens. Ale faktem jest, że Duch Święty mówi do nas przez sny i wizje. Owszem, toczy się walka o sny. Diabeł lubi wrzucać swoje pięć groszy i nasza dusza też lubi pokazywać, co jej doskwiera, ale coraz bardziej zaczynamy rozumieć język Ducha Świętego, bo Pan Bóg lubi nas uczyć i szkolić.
Czasem ludzie pytają mnie, jak nauczyłam się interpretować sny. Spodziewają się, że zawsze potrafiłam to robić, że wyssałam to z mlekiem matki, jednak przez wiele lat w ogóle nie wiedziałam, jak interpretować, choć zawsze śniłam bardzo dużo. Zdawałam sobie sprawę, że sny mogą pochodzić od Boga, więc zapisywałam je starannie w dziennikach duchowych, ale niewiele z nich rozumiałam. Ponad piętnaście lat temu wybrałam się na konferencję z Johnem Paulem Jacksonem na temat snów i wizji, po której wiele się spodziewałam. I choć była zachęcająca, a treści, którymi dzielił się mówca, niezwykle cenne, kiedy się skończyła, przez najbliższe kilka lat interpretowałam sny wedle powiedzenia: „Niby wiem, że gdzieś dzwoni, ale nie wiem, w którym kościele”. Dopiero pięć lat po tej konferencji Duch Święty zaczął przynaglać mnie do wyciągania moich wcześniejszych snów i pytania Go o ich znaczenie. Wiele czasu spędziłam, wertując notatki i zapisując wnioski, a następnie słuchając snów innych ludzi i próbując je interpretować, ucząc się, popełniając błędy i rozwijając się w tym. Dzisiaj, choć nie jestem ekspertem w tej dziedzinie, rozumiem język Ducha Świętego o wiele lepiej niż dziesięć lat temu, a to, co umiem, rozwinęło się na tyle, że może być błogosławieństwem dla innych. Wiem, że nie jestem w stanie zinterpretować każdego snu, który nie ja śniłam. Ale wiem też, że z pomocą Ducha Świętego mogę usłyszeć i zrozumieć to, co On mówi do mnie przez każdy sen, który otrzymuję. Sposób, w jaki mówi do ciebie Bóg, jest dopasowany do ciebie i całkowicie zindywidualizowany. Dlatego uwielbiam, gdy Tata mówi we śnie i dociera do nas z przesłaniem, omijając nasze umysły i logikę. [...]
Spotykam na co dzień wielu ludzi, z którymi rozmawiam o snach, i bardzo wielu z nich przyznaje, że nikt nigdy nie uczył ich zważać na swoje sny. Wręcz byli nauczani je ignorować, gdyż były one dla nich niezrozumiałe. Nie wiem, skąd się bierze w nas przekonanie, że jeśli czegoś nie rozumiemy, to najwyraźniej nie jest to dla nas. W Biblii jest napisane, abyśmy czynili dokładnie na odwrót. Księga Przypowieści Salomona 25:2 mówi: Chwałą Bożą jest rzecz ukryć, a chwałą królów rzecz zbadać.
Z jakiegoś powodu nasz Ojciec w niebie cieszy się, kiedy poszukujemy odpowiedzi i zrozumienia u   Niego. Mało tego, On sam ukrywa przed nami rzeczy, wiedząc, że będziemy ich szukać, a szukając ich, wiele się nauczymy. Niejednokrotnie jednak, zamiast się cieszyć procesem uczenia, wolelibyśmy, żeby dary spadały na nas z nieba nagle, dzięki czemu nie musielibyśmy trudzić się ani ponosić kosztów. Jakiś czas temu miałam sen, który o tym mówił.
We śnie znajdowałam się w metrze i wiedziałam, że jadę do miejsca, w którym jeszcze nie byłam. Byłam podekscytowana i radosna. Przechodząc przez bramki, gdzie normalnie wkłada się bilet, spojrzałam na urządzenie i pomyślałam, że to tylko cztery złote, więc mogę przejść bez płacenia. Wsiadłam do wagonu, wysiadłam na stacji i chciałam szybko wyjść na zewnątrz i zobaczyć to nowe miejsce, kiedy spostrzegłam, że nie będzie to takie łatwe. W drzwiach stali wielcy aniołowie i sprawdzali bilety. Myślałam, że może jednak się prześliznę, i podeszłam tak blisko, jak to tylko było możliwe. Jestem przekonana, że nikt o zdrowych zmysłach nie starałby się prześliznąć obok anioła. Jak widzisz, bywają chwile, kiedy zachowuję się jak szalona. Nagle mój wzrok spotkał się ze wzrokiem anioła, który przyjaźnie, acz stanowczo dał mi do zrozumienia, że nic z tego: nie przepuści mnie bez biletu.
Ten sen spowodował, że byłam na kolanach przed Tatusiem, pokutując i przyjmując Jego łaskę do zmiany mojego myślenia. Wiedziałam, że po nim już nigdy nie będę bagatelizować małych kosztów do zapłacenia, choćby najdrobniejszych aktów posłuszeństwa, które mogą otworzyć przede mną wielkie przestrzenie i nowe rzeczy w przyszłości. Nauczyłam się, że małe rzeczy i małe zwycięstwa prowadzą do wielkich zwycięstw, dlatego nigdy ich nie bagatelizuję. Szukanie Boga jest kosztowne. Jednak w  trakcie poszukiwania Tatuś czyni nas królewskim narodem, bo chwałą królów jest rzeczy zbadać.