Praktyczny przewodnik po darach duchowych - Randy Clark, Mary Healy. E-book

Praktyczny przewodnik po darach duchowych
Jak korzystać z charyzmatów, aby wspólnie budować Boże Królestwo

Wersja elektroniczna na czytniki.
Wersja drukowana książki dostępna jest TUTAJ.

O książce:
Celem tej książki jest pokazanie niezwykłej mocy znaków i cudów w budowaniu Kościoła i głoszeniu Dobrej Nowiny oraz wyjaśnienie, jak sprawić, aby zaczęto ich używać zarówno w życiu rodzin, jak i całej lokalnej wspólnoty Kościoła. Wyjątkowość jej polega na ekumenicznym podejściu do kwestii darów. Jest to odpowiedź na powstałe w ostatnim czasie głębokie pragnienie jedności pojawiające się wśród wielu chrześcijan.
Książka została napisana wspólnie przez protestanta (Randy Clark) oraz katoliczkę (Mary Healy), aby pokazać, że katolicy i protestanci mogą mówić o darach duchowych jednym głosem. Mimo że zwyczaje w naszych Kościołach są zupełnie inne, okazuje się, że odnośnie do Ducha Świętego mają wiele wspólnego. Możemy się od siebie wiele nauczyć.


Recenzja:
Książka, którą trzymasz w ręku, jest niesamowitym kompendium wiedzy dotyczącym darów duchowych. Jest swojego rodzaju mapą w tej niezwykłej podróży, do której zaprasza Ciebie i mnie Duch Święty. Jest to książka, dzięki której masz okazję zobaczyć w kompleksowy sposób zagadnienie darów duchowych z kilku perspektyw. Zarówno z perspektywy biblijnej, jak również na podstawie życia świętych mężczyzn i kobiet w historii Kościoła. Nie jest to książka, z której mogą czerpać tylko przywódcy, księża, pastorzy, jednym słowem ludzie będący w służbie. Nie tylko ludzie ze środowisk charyzmatycznych, ruchów o charakterze pentakostalnym. Jestem głęboko przekonany, że każdy, absolutnie każdy czytelnik odkryje, iż ukazane w tej książce koncepcje, treści, które wynikają z osobistych doświadczeń autorów, mają również mocne podstawy teologiczne i biblijne.
Przewodnik po darach duchowych napisany przez dr Mary Healy i dr. Randy’ego Clarka jest moim zdaniem wyjątkowo cenny z uwagi na spojrzenie na temat darów z perspektywy zarówno katolickiej, jak i protestanckiej. Dzięki temu jest narzędziem, które w bardzo przejrzysty i przystępny sposób daje nam wgląd w ten niezwykle ważny dla Kościoła temat. Jest narzędziem, które pozwoli nam poruszać się w temacie darów duchowych z większą swobodą, zrozumieniem, otwarciem i odwagą. Odkryjesz, iż dary Ducha Świętego opisane w tej książce są nadal obowiązujące, obecne i dostępne absolutnie dla każdego wierzącego kochającego Pana Boga, w taki sam sposób, jak w pierwszych wiekach Kościoła i całej jego historii.
Gorąco zachęcam zatem do przeczytania tej książki wszystkich wierzących w Pana Jezusa, który jest „wczoraj, dzisiaj, ten sam na wieki” – wszystkich, bez względu na miejsce, funkcje w Kościele, „staż” w służbie czy doświadczenie. Zachęcam do lektury każdego, bez względu na denominację, przekonania teologiczne, czy tradycje, w jakich nasza wiara wzrastała. Dzięki tej książce możemy zyskać świeże spojrzenie, inspirację i na nowo przeżyć tęsknotę za bliską relacją z Bogiem, który jest Dawcą darów, Sprawcą i Dokończycielem tego, co rozpoczął w nas.
Wierzę, że dzięki tej pozycji możesz zacząć poruszać się w głębi darów duchowych, budując Kościół służący. Kościół, który jest odpowiedzią, niesie nadzieję i zmianę w mocy Ducha Świętego i mocy ewangelii zarówno dla ludzi „kościelnych”, jak i „niekościelnych” – tych zranionych, chorych, sceptycznych, kiedyś wierzących – i dzięki tej mocy spotykających na nowo Boga, który zbawia ludzi w całym tego słowa znaczeniu. Niech Bóg mówi do Ciebie przez tę książkę!
Krzysztof Demczuk, 
lider wspólnoty Metanoia

O autorach:
Randy Clark jest znany ze swojej pasji do rozpalania iskry Bożego poruszenia znanego jako Toronto Blessing. Od czasu rozpoczęcia tego poruszenia zyskał międzynarodowy wpływ jako mówca. Z wielkim entuzjazmem i z odwagą ogłasza Bożą moc do uzdrawiania chorych.
Randy uzyskał tytuł magistra na uczelni The Southern Baptist Theological Seminary i stopień doktora na United Theological Seminary. Jest autorem ponad czterdziestu książek, a jego przesłanie sprowadza się do jednego zdania: „Bóg chce się tobą posłużyć”.
Randy służy też w kościołach katolickich, we wspólnotach żydów mesjanicznych, u metodystów, w kościołach zielonoświątkowych, wspólnotach charyzmatycznych oraz największych kościołach baptystycznych w Argentynie, Brazylii i Republice Południowej Afryki.
Mieszka wraz ze swoją żoną w Stanach Zjednoczonych, w Mechanicsburg w stanie Pensylwania. Mają czworo dorosłych dzieci i sześcioro wnucząt.

Mary Healy wykłada w Sacred Heart Major Seminary w Detroit w stanie Michigan. Przemawia oraz prowadzi konferencje na temat uzdrowienia na całym świecie. Jej misja ma dwojaki cel: pomóc katolikom i wszystkim chrześcijanom zakochać się w Słowie Bożym oraz otwierać serca ludzi na pełnię mocy i darów Ducha Świętego.
Mary uzyskała tytuł doktora teologii biblijnej na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie. Jest również redaktorką naczelną Komentarza katolickiego do Pisma Świętego, serii komentarzy, które tłumaczą Pismo wprost z serca Kościoła. Ponadto pełni również funkcję dyrektorki Komisji Doktrynalnej Międzynarodowych Nabożeństw Odnowy w Duchu Świętym z siedzibą w Rzymie. Jest również członkiem Papieskiej Rady ds. Promowania Jedności Chrześcijańskiej oraz jest członkiem Międzynarodowego Dialogu Katolicko-Zielonoświątkowego. Mary jako jedna z trzech pierwszych kobiet w historii rady została wyznaczona przez papieża Franciszka do służby w Papieskiej Komisji Biblijnej.       


Przeczytaj fragment:
Uzdrowienia są tak istotne podczas ewangelizacji nie tylko dlatego, że są zewnętrznym dowiedzeniem prawdy Ewangelii. To coś więcej. Są ucieleśnieniem Ewangelii. W widoczny sposób przedstawiają fakt, że Boże Królestwo tu jest oraz że Jezus przyszedł, aby wyzwolić ludzkie istoty z grzechu i wszelkich jego niszczących skutków, ale też przywrócić człowiekowi pełnię życia. W dniu ostatecznym objawią się znaki pełni uzdrowienia, kiedy nasze ciała zostaną wzbudzone z martwych, abyśmy mieli udział w wiecznym Bożym życiu. [...]
Jestem [Randy] w służbie od 47 lat. Wierzę w uzdrowienie, ponieważ Pan Bóg powołał mnie do służby miesiąc po tym, jak zostałem uzdrowiony z okropnych urazów po wypadku. Podczas pierwszych czternastu lat służby w wyjątkowych przypadkach modliłem się o uzdrowienie i doświadczyłem kilku jego przypadków. Później udzielono mi namaszczenia do uzdrawiania, kiedy ktoś położył na mnie ręce i modlił się, aby zstąpiło ono na mnie. Odtąd w odstępie kilku tygodni zacząłem oglądać uzdrowienia o wiele częściej. Jeśli ktoś prosił o poprowadzenie nabożeństwa uzdrowienia, zawsze widziałem uzdrawianych ludzi. Trwało to osiem lat. Później, po kolejnym razie, kiedy nałożono na mnie ręce, pojawiło się jeszcze większe namaszczenie do uzdrawiania. Uzdrowienia zaczęły wydarzać się co kilka dni. Kilka lat później znów doświadczyłem wzrostu w tej służbie. Wydarzyło się to po czterdziestodniowym poście, kiedy nie jadłem żadnych stałych pokarmów ani zup, ani bulionu. Piłem jedynie soki i wodę. To był mój drugi czterdziestodniowy post. Pierwszy dotyczył przełomu w uzdrowieniach. Celem drugiego postu było szukanie Boga w modlitwie, aby otrzymać większe namaszczenie do doświadczania cudów, a nie tylko uzdrowień. Przed tym postem przyszło do mnie kilkoro dzieci i nastolatków, którzy potrzebowali twórczych cudów, ale nikt nie został uzdrowiony. Złamało mi to serce. Dwudziestego trzeciego dnia postu zobaczyłem pierwszy twórczy cud. Z cudem twórczym mamy do czynienia wtedy, kiedy Bóg sprawia, że odrastają kończyny lub powstają tkanki czy komórki, których wcześniej brakowało. W styczniu 1995 roku przeżyłem prawdziwy przełom w darze uzdrawiania.

Czasem [Mary] Pan Bóg dokonuje niezwykłych uzdrowień, kiedy ich nie planujemy ani nie oczekujemy. Mój przyjaciel Dan Almeter jest przywódcą społeczności Alleluia Community, ekumenicznego kościoła w Georgii. Dan wraz ze znajomym prowadzili rekolekcje w tamtejszej parafii. Po mszy poszli do kościelnej kawiarenki, żeby coś przegryźć, i podczas posiłku wspomnieli, że czasem modlą się o uzdrowienie. Dan tak wspomina to, co się wówczas wydarzyło: Jak tylko skończyliśmy rozmawiać, ludzie zaczęli przychodzić, aby prosić o modlitwę. Jako pierwsza poprosiła o modlitwę kobieta po sześćdziesiątce, która ledwo mogła chodzić, mimo że poruszała się przy pomocy chodzika. W jej oczach widziałem łzy. Ból był potworny. Chwilę później wyjaśniła, że kilka miesięcy wcześniej upadła i złamała biodro w trzech miejscach. Nie pomogły jej żadne operacje. Modliliśmy się nad nią, a kiedy skończyliśmy, poprosiliśmy ją, żeby spróbowała wstać. Zrobiła to niechętnie, tłumacząc, że obawia się bólu. Kiedy jednak się na to zdobyła, żaden ból się nie pojawił. Następnie poprosiliśmy ją, żeby zostawiła swój chodzik, trzymała się nas i zrobiła kilka małych kroków. Obiecaliśmy, że nie pozwolimy jej upaść. Znów była bardzo oporna, ale w końcu uległa. Zrobiła kilka kroków i zaczęła krzyczeć: – Wielkie nieba! O Boże! – Następnie wzniosła ręce do góry i zaczęła wielbić Pana Boga. Po chwili ta kobieta dosłownie zaczęła biegać po sali, całkowicie wolna od wszelkiego bólu, płacząc i wielbiąc Boga. Sześć miesięcy później zobaczyłem ją przy innej okazji. Powiedziała, że od tamtej pory nigdy nie miała problemu z biodrem.